To bez wątpienia najcenniejszy zabytek miasta oraz jedna z najciekawszych rezydencji prywatnych w skali Małopolski. To tutaj także rezydowali na przestrzeni kolejnych wieków przedstawiciele wybitnych polskich rodów, władających dobrami suskimi: Komorowscy, Wielopolscy, Braniccy i Tarnowscy. Został wzniesiony 2 poł. XVI wieku jako dwór obronny. Jego budowniczym był Włoch Gaspare Castiglione. W l. 1608-1630 kolejny właściciel Suchej, Piotr Komorowski dokonał jego rozbudowy w stylu renesansowym. Przez podobieństwo do krakowskiego zamku królewskiego, suski zamek nazywany jest „Małym Wawelem”. W 1708 roku, gdy należał do Wielopolskich, dobudowano dwie wieże. Kolejni właściciele Braniccy, w 2 poł. XIX wieku rozebrali mur i odrestaurowali wnętrza zamku, tworząc niezwykle cenną dla polskiego dziedzictwa narodowego Bibliotekę, funkcjonującą do czasów II wojny światowej. Ostatnim rodem rezydującym na zamku do wybuchu II wojny światowej była rodzina Tarnowskich. Obecnie zamek jest własnością Gminy Sucha Beskidzka, czyli wszystkich mieszkańców miasta. Jest centrum kulturalnym dla całego regionu. W jego wnętrzach mają siedzibę: Muzeum Miejskie Suchej Beskidzkiej, Miejski Ośrodek Kultury – Zamek z Galerią Sztuki, Wyższa Szkoła Turystyki i Ekologii oraz hotel i restauracja „Kasper Suski”.
