-
- 1 RENESANSOWY ZAMEK „MAŁY WAWEL”
To bez wątpienia najcenniejszy zabytek miasta oraz jedna z najciekawszych rezydencji prywatnych w skali Małopolski. To tutaj także rezydowali na przestrzeni kolejnych wieków przedstawiciele wybitnych polskich rodów, władających dobrami suskimi: Komorowscy, Wielopolscy, Braniccy i Tarnowscy. Został wzniesiony 2 poł. XVI wieku jako dwór obronny. Jego budowniczym był Włoch Gaspare Castiglione. W l. 1608-1630 kolejny właściciel Suchej, Piotr Komorowski dokonał jego rozbudowy w stylu renesansowym. Przez podobieństwo do krakowskiego zamku królewskiego, suski zamek nazywany jest „Małym Wawelem”. W 1708 roku, gdy należał do Wielopolskich, dobudowano dwie wieże. Kolejni właściciele Braniccy, w 2 poł. XIX wieku rozebrali mur i odrestaurowali wnętrza zamku, tworząc niezwykle cenną dla polskiego dziedzictwa narodowego Bibliotekę, funkcjonującą do czasów II wojny światowej. Ostatnim rodem rezydującym na zamku do wybuchu II wojny światowej była rodzina Tarnowskich.
Obecnie zamek jest własnością Gminy Sucha Beskidzka, czyli wszystkich mieszkańców miasta. Jest centrum kulturalnym dla całego regionu. W jego wnętrzach mają siedzibę: Muzeum Miejskie Suchej Beskidzkiej 2 , Miejski Ośrodek Kultury – Zamek z Galerią Sztuki 3 , Wyższa Szkoła Turystyki i Ekologii oraz hotel i restauracja „Kasper Suski”.
-
- 4 SALA RYCERSKA
Największe i najbardziej reprezentacyjne pomieszczenia zamku z bardzo cennym, manierystycznym kominkiem, ufundowanym w 1617 r. przez Piotra Komorowskiego. Wykonany z piaskowca magurskiego, bogato zdobiony. W górnej części kominka kartusze z herbami: Piotra Komorowskiego i jego żony Katarzyny.
-
- 5KAPLICA ZAMKOWA pw. św. PIOTRA APOSTOŁA
Znajduje się wewnątrz wieży zegarowej. Ufundował ją Piotr Komorowski w 1. poł. XVII w. We wnęce ołtarzowej, mieści się dzisiaj XIX-wieczny obraz „Złożeniedo grobu”, pędzla krakowskiego artysty Gustawa Grzywińskiego. Najcenniejszym jest odsłonięta fragmentarycznie póznogotycka polichromia, przedstawiająca Tajemnice Mszy Świętej według Żywota Pana Jezusa.
-
- 6PARK
Około 1708 roku Anna Wielopolska, prowadząc rozbudowę zamku, wiele uwagi poświęciła także jego bezpośredniemu otoczeniu. Zyskał on wówczas formę barokowego ogrodu w stylu francuskim, z symetrycznie rozplanowanymi ścieżkami. Znaczące zmiany w jego kompozycji, zaszły na początku XIX wieku. Wówczas ogromną popularność zyskały parki krajobrazowe tzw. „angielskie”, akcentujące naturalność przyrody. Drzewostan stanowią liczne wejmutki, platan klonolistny, limba, jesion o pędach zwisających i dąb czerwony.
-
- 7NEOGOTYCKA ORANŻERIA
Wybudowana przez Branickich, w 2. połowie XIX wieku na starszym, pochodzącym z XVIII stulecia założeniu. Oranżeria pełniła funkcję ogrodu zimowego, uprawniano w niej także egzotyczne gatunki roślin, m.in. rośliny cytrusowe. Na początku XX wieku do oranżerii dobudowana została szklarnia. Obiekt w chwili obecnej nie jest udostępniony dla zwiedzających.
-
- 7„DOMEK OGRODNIKA”
Wzniesiony na przełomie XVIII i XIX w., bezpośrednio przy murze ograniczającym zespół zamkowoparkowy od strony wschodniej. Ten otynkowany na biało budynek, o wydłużonym kształcie, nakryty wysokim dachem siodłowym, krytym gontem, jest jednym z obiektów, tworzących niegdyś gospodarcze zaplecze zamku. Wewnątrz można obejrzeć ekspozycję etnografizną.
-
- 8STAW Z ARKADOWYM MOSTKIEM
- 8STAW Z ARKADOWYM MOSTKIEM
Na początku XIX wieku, kanał, zamykający założenie parkowe od strony południowej, rozszerzono do rozmiarów obecnego stawu, nad którym przerzucono arkadowy mostek. Było to rozwiązanie typowedla angielskich parków krajobrazowych. Staw zasilany był strumieniem, tworzącym pętlę w południowej części parku.